Genesis 22

CHAPTER 22

Abraham Offers Isaac

1και εγένετο μετά τα ρήματα ταύτα ο θεός επείρασε τον Αβραάμ και είπεν αυτώ Αβραάμ Αβραάμ και είπεν ιδού εγώ 2και είπε λάβε τον υιόν σου τον αγαπητόν ον ηγάπησας τον Ισαάκ και πορεύθητι εις την γην την ύψηλην και ανένεγκε αυτόν εκεί εις ολοκάρπωσιν εφ΄ εν των ορεών ων αν σοι είπω 3αναστάς δε Αβραάμ το πρωϊ επέσαξε την όνον αυτού παρέλαβε δε μεθ΄ εαυτού δύο παίδας και Ισαάκ τον υιόν αυτού και σχίσας ξύλα εις ολοκάρπωσιν αναστάς επορεύθη και ήλθεν επί τον τόπον ον είπεν αυτώ ο θεός τη ημέρα τη τρίτη 4και αναβλέψας Αβραάμ τοις οφθαλμοίς αυτού είδε τον τόπον μακρόθεν 5και είπεν Αβραάμ τοις παισίν αυτού καθίσατε αυτού μετά της όνου εγώ δε και το παιδάριον διελευσόμεθα έως ώδε και προσκυνήσαντες αναστρέψομεν προς υμάς 6έλαβε δε Αβραάμ τα ξύλα της ολοκαρπώσεως και επέθηκεν Ισαάκ τω υιώ αυτού έλαβε δε μετά χείρας το πυρ και την μάχαιραν και επορεύθησαν οι δύο άμα 7είπε δε Ισαάκ προς Αβραάμ τον πατέρα αυτού πάτερ ο δε είπε τι εστι τέκνον είπε δε ιδού το πυρ και τα ξύλα που εστι το πρόβατον το εις ολοκάρπωσιν 8είπε δε Αβραάμ ο θεός όψεται εαυτώ πρόβατον εις ολοκάρπωσιν τέκνον πορευθέντες δε αμφότεροι άμα 9ήλθον επί τον τόπον ον είπεν αυτώ ο θεός και ωκοδόμησεν εκεί Αβραάμ το θυσιαστήριον και επέθηκε τα ξύλα και συμποδίσας Ισαάκ τον υιόν αυτού επέθηκεν αυτόν επί το θυσιαστήριον επάνω των ξύλων 10και εξέτεινεν Αβραάμ την χείρα αυτού λαβείν την μάχαιραν σφάξαι τον υιόν αυτού 11και εκάλεσεν αυτόν άγγελος κυρίου εκ του ουρανού και είπεν Αβραάμ Αβραάμ ο δε είπεν ιδού εγώ 12και είπε μη επιβάλης την χείρά σου επί το παιδάριον μηδέ ποιήσης αυτώ μηδέν νυν γαρ έγνων ότι φοβή συ τον θεόν και ουκ εφείσω του υιόυ σου του αγαπητού δι΄ εμέ 13και αναβλέψας Αβραάμ τοις οφθαλμοίς αυτού είδε και ιδού κριός εις κατεχόμενος εν φυτώ σαβέκ των κεράτων και επορεύθη Αβραάμ και έλαβε τον κριόν και ανήνεγκεν αυτόν εις ολοκάρπωσιν αντί Ισαάκ του υιού αυτού 14και εκάλεσεν Αβραάμ το όνομα του τόπου εκείνου κύριος είδεν ίνα είπωσι σήμερον εν τω όρει κύριος ώφθη 15και εκάλεσεν άγγελος κυρίου τον Αβραάμ δεύτερον εκ του ουρανού λέγων 16κατ΄ εμαυτού ώμοσα λέγει κύριος ου είνεκεν εποίησας το ρήμα τούτο και ουκ εφείσω του υιόυ σου του αγαπητού δι΄ εμέ 17η μήν ευλογών ευλογήσω σε και πληθύνων πληθυνώ το σπέρμα σου ως τους αστέρας του ουρανού και ως την άμμον την παρά το χείλος της θαλάσσης και κληρονομήσει το σπέρμα σου τας πόλεις των υπεναντίων 18και ενευλογηθήσονται εν τω σπέρματί σου πάντα τα έθνη της γης ανθ΄ ων υπήκουσας της εμής φωνής 19απεστράφη δε Αβραάμ προς τους παίδας αυτού και αναστάντες επορεύθησαν άμα επί το φρέαρ του όρκου και κατώκησεν Αβραάμ επί το φρέαρ του όρκου 20εγένετο δε μετά τα ρήματα ταύτα και ανηγγέλη τω Αβραάμ λέγοντες ιδού τέτοκε Μελχά και αυτή υιούς τω Ναχώρ τω αδελφώ σου 21τον Ωξ πρωτότοκον και τον Βάυξ αδελφόν αυτού και τον Καμουήλ πατέρα Σύρων 22και τον Χαζάθ και τον Αζαύ και τον Φαλας και τον Ιελδάφ και τον Βαθουήλ 23Βαθουήλ δε εγέννησε την Ρεβέκκαν οκτώ ούτοι υιοί ους έτεκε Μελχά τω Ναχώρ τω αδελφώ Αβραάμ 24και η παλλακή αυτού η όνομα Ρεμάν έτεκε και αυτή τον Ταάδ και τον Γαέν και τον Τοχός και τον Μοχά
Copyright information for ABGk